Σκέψεις για τη ζωγραφική


Αναζητώντας εναλλακτικούς τρόπους έκφρασης, βρέθηκα να ζωγραφίζω. Και μάλιστα, χωρίς να έχω ιδέα από το αντικείμενο. Σκοπός μου δεν ήταν να μάθω να ζωγραφίζω, αλλά να μπλεχτώ με τα χρώματα και να γίνω το μέσο που θα τα βοηθήσει να ενωθούν. Το αποτέλεσμα, τα ζωγραφικά έργα ενός άσχετου. Έπειτα κόλλησα σ’ αυτό. Κάθε που τέλειωνα έναν πίνακα, σχεδίαζα τον επόμενο. Βρέθηκα αντιμέτωπος με την αμεσότητα στην τέχνη – κάτι που πολύ μου άρεσε – κι έτσι συνέχισα.

Από σχέδιο δεν ξέρω και πολλά πράγματα και ούτε προσδοκώ να μάθω. Αυτό που μαθαίνω όμως καθημερινά, είναι η χρήση και η συμπεριφορά των χρωμάτων πάνω στον καμβά – είτε αυτά είναι λάδια είτε ακρυλικά. Έτσι λοιπόν είπα να κάνω ένα διάλειμμα από την ποίηση και να ασχοληθώ με αυτή τη νέα – για μένα – τέχνη. 

Μου άρεσε η μυρωδιά των χρωμάτων, η υφή τους, ο τρόπος που βάφουν πάνω στον καμβά και οι αποχρώσεις που δίνουν όταν μπλέκονται μεταξύ τους. Κι όταν πήρα τη μεγάλη απόφαση να ξεκινήσω τον πρώτο μου πίνακα, δεν ήξερα καλά καλά πώς χρησιμοποιούνται τα χρώματα. Έτσι έβαλα λάδια χωρίς νέφτι σε έναν καμβά και αφέθηκα στο υποσυνείδητο – αυτό να δημιουργήσει. Κι έτσι έγινε. Μετά έψαξα να βρω ζωγράφους να ρωτήσω. Μου είπαν πως τα λάδια χρησιμοποιούνται με νέφτι και πώς καθαρίζονται τα πινέλα και άλλα. Κι έτσι άρχισα σιγά σιγά να αυτοδιδάσκομαι. (τι; Δεν υπάρχει τέτοια λέξη; Τι κρίμα; Μόλις τη δημιούργησα.)

Έπειτα ξεκίνησα να ψάχνω άλλα θέματα. Ίσως, πιο συγκεκριμένα. Έργα άλλων ζωγράφων, φωτογραφίες και φαντασία. Μετά πήρα και βιβλία. Τα διάβασα, βοήθησαν. Θα πάρω κι άλλα. Έμπαινα και στο youtube και ξεσήκωνα τρόπους και τεχνικές. Κάποια στιγμή όμως, ένιωσα πως έχασα την αμεσότητα. Την πηγαία ορμή που με διακατείχε στην αρχή. Για να την βρω ξανά, πρέπει να μάθω κάποια πράγματα παραπάνω και να τα απορρίψω μετά για να κάνω το δικό μου. Να βρω τον προσωπικό μου τρόπο. Θα τον βρώ, το ξέρω. Βρίσκομαι σε αυτό το δρόμο. Δεν ξέρω αν τα έργα μου αρέσουν σε κανέναν ή από συμπάθεια ακούω κάποια καλά σχόλια. Αυτό που ξέρω είναι πως αρέσουν σε μένα και αυτά που δεν μου αρέσουν και τόσο, ξέρω πια το γιατί και φτιάχνω τη δική μου φιλοσοφία πάνω σε αυτή την τέχνη.

Όπως και να ‘χει, τελικά αποδείχτηκε πως δεν ήταν ένα βίτσιο που πάει και πέρασε. Με έχει συνεπάρει και θα συνεχίσω να ασχολούμαι με αυτό, όσο έχω τη δύναμη και τη διάθεση να το κάνω.
Αυτά τα πολλά είπα και πάλι. Ανάβω ένα τσιγάρο – απ’ αυτά που απαγορεύονται σε δημόσιους χώρους – ρουφάω την μπύρα μου και σας καληνυχτώ.

Λόγια ζωγράφων:

«Η τέχνη δεν διδάσκεται, το μόνο που μπορεί να διδαχθεί είναι η τεχνική» Β. Γκρόπιους

«Τα απλά πράγματα στην τέχνη, δύσκολα εξηγούνται» Ματίς

«Η τέχνη δεν είναι η εφαρμογή ενός κανόνα ομορφιάς, αλλά αυτό που το ένστικτο και το μυαλό μπορούν να αγγίζουν πέρα από κάθε κανόνα» Πικάσο

«Εάν μπορείτε, χωρίς τη γνώση να δημιουργήσετε, τότε ο δρόμος σας είναι να μη γνωρίζετε. Αλλά εάν από την απουσία επιστήμης του χρώματος δεν μπορείτε να δημιουργήσετε χρωματικά αριστουργήματα, τότε πρέπει να προσπαθήσετε να αποκτήσετε γνώση» Γ. Ιττεν

«Αν τώρα καθίσω και αρχίσω να διορθώνω τα λάθη βάσει κανόνων οι οποίοι δεν με εκφράζουν, τότε το προσωπικό μου στίγμα θα εξαφανιστεί σ’ αυτή τη γραμματική που έχω αφομοιώσει. Καλύτερα λοιπόν να φτιάξω ένα προσωπικό δημιούργημα σύμφωνα με το γούστο μου, παρά να πειθαρχήσω σε κανόνες που δεν με αφορούν.» Πικάσο

«Στη μοντέρνα ζωγραφική, τα υλικά που χρησιμοποιούνται σ’ αυτή διατηρούν σε μεγάλο βαθμό τη φυσική τους υπόσταση. Έχουμε να κάνουμε περισσότερο με γραμμές και χρώματα σε κίνηση, παρά με την αναπαραγωγή ενός αντικειμένου ή κάποιου προσώπου» Ματίς

«Όποιος καταλαβαίνει πραγματικά το νόημα της ζωγραφικής, δεν αποδίδει καμία σημασία σε αυτό που ονομάζουμε θέμα ενός πίνακα» Ρότζερ Φράυ

«Για να μάθουμε τι θέλουμε να ζωγραφίσουμε, πρέπει να ξεκινήσουμε να σχεδιάζουμε» Πικάσο

«Διανοούμενος είναι ο άνθρωπος που λέει ένα απλό πράγμα με δύσκολο τρόπο.
Καλλιτέχνης είναι ο άνθρωπος που λέει ένα δύσκολο πράγμα με απλό τρόπο.»
«Η διαφορά ανάμεσα στη Τέχνη και τη Ζωή είναι πως η Τέχνη είναι πιο υποφερτή.» Μπουκόφσκι

Ο πρώτος πίνακας που έβαψα μαύρο.
πολύ το γούσταρα!
Χάλασα ένα σωληνάριο χρώμα
χωρίς να βάλω νέφτι! 
(Πάνω σε αυτό έφτιαξα την Χ-έγερση του Υποσυνείδητου. Μετά από 8 μήνες, μπορώ να πω πως έχει στεγνώσει. Έπειτα έμαθα πως τα λάδια θέλουν νέφτι για να απλώνουν και να στεγνώνουν καλύτερα.)







6 σχόλια:

Μαρια Τζιατζιου είπε...
Απο τα είκοσιέξι λάδια που έφτιαξα (και χάρισα) για τον τελευταίο, που ξεκίνησα μέσα στα βαθιά μεσάνυχτα..δεν είχα νέφτι..ούτε κόλλα..τίποτα.Έτσι χρησιμοποίησα...μαγειρικό λάδι!!! το οποίο απο ο,τι έμαθα πέρσυ, δεν έχει βέβαια στεγνώσει...Ο πίνακας όμως, τυχαίνει θαυμασμού! τα χρώματά του είναι ζωντανά και...θα πω την αμαρτεία μου...Ήταν ο μοναδικός που δύσκολα αποχωρίστηκα!!
Λερναία Ύδρα είπε...
ΤΑ ΕΡΓΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΓΑΠΗ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΘΡΜΗΤΙΣΜΟ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ.ΔΕ ΕΧΟΥΝ ΚΟΜΠΛΕΞ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΗΘΕΝ.ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΣΧΕΔΙΟ ...ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ.ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΙΔΙΑ...ΒΡΩΜΑΝΕ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ.ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.ΕΓΩ ΑΓΝΟΟΥΣΑ ΚΑΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΒΕΡΝΙΚΙΩΝ ,Ο ΣΩΛΟΜΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΟΥ ΤΑ ΕΙΠΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ.ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΗ ΕΓΩ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΧΑΡΙΣΩ ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΟΥ ,ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΧΑΡΙΖΩ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΕΥΑΤΟΥ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥΣ.ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΙΧΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΚΡΕΜΑΩ.ΦΙΛΕ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ...
Χρήστος Ζάχος είπε...
Λάδι στα λάδια ε; Καλό!
Θα πρέπει να γλιστράει ωραία το χρώμα έτσι.
Με έβαλες σε σκέψεις, θα το δοκιμάσω.
Κι όσο για τον πίνακά σου... ποτέ δεν είναι αργά να τον ζητήσεις πίσω.
ή να πηγαίνεις συχνές επισκέψεις εκεί για να τον βλέπεις.
ή φτιάξε έναν καινούριο μόνο για σένα που δεν θα τον δώσεις πουθενά
και μη ξεχάσεις τη μαγική συνταγή...
λάδι στα λάδια!!!
Χρήστος Ζάχος είπε...
Αυτό είναι Λερναίε.
Θα μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο.
Άλλωστε, έχουμε την ίδια ερωμένη...
την Τέχνη. (ερασιτέχνες γαρ)
Ναι, και θα φτιάξουμε δικό μας καλλιτεχνικό ρεύμα!
χμ... πώς να το πούμε;
ρίξε καμιά ιδέα...
Λερναία Ύδρα είπε...
ΕΓΩ ΣΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΟΥ ΑΥΤΟΧΑΡΑΚΤΙΡΙΖΟΜΑΙ ΩΣ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ,ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ,ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΠΕΡ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ,ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ.ΙΣΩΣ ΠΙΟ ΝΤΕΛΙΚΑΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑΙΦ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗΣ ,ΤΙ ΛΕΣ;
Χρήστος Ζάχος είπε...
Δεν είναι κακό
αλλά είναι χαρακτηρισμός και όχι όνομα κινήματος.
Θα μπορούσαμε να το πούμε αντιτέχνη, αλλά και αυτό το έχουν χρησιμοποιήσει οι ντανταϊστές.
Σκέφτηκα και το αντ!@#$%$@#$%ισμός αλλά θα είχαμε πρόβλημα στη προφορά του. χμ... Να το πούμε και στον Γιώργο τον Μικάλεφ μπας κι έχει αυτός καμιά ιδέα...

14 comments:

Areti said...

Μ αρεσει ο τροπος που σκεφτεσαι!!! Καλη συνεχεια!

Areti said...

Κι ο τροπος που εκφραζεσε!!!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Εννοείς, λογοτεχνικά ή ζωγραφικά;
Όπως και να 'χει, μου αρέσει που σου αρέσει.
Εβίβες πάντα!

Anonymous said...

ειχα ενα θειο που ητανε ζωγραφος, μου αρεσει και μενα πολυ η ζωγραφικη αλλα ειμαι ασχετη περισυ τον χειμωνα αποφασισα να ξεκινησω, με την βοηθεια του θειου πηρα καποια πραγματα και ειπαμε να ξεκινησουμε να ζωγραφιζουμε το καλοκαιρι αλλα δυστηχως ο θειος πεθανε. εμεινα λοιπον με τα ζρωματα και τους καμβαδες και δεν εχω κανεναν να με βοηθησει με αυτο το θεμα και δεν ξερω τι να τα κανω. μπορειτε να μου πειτε απο που να ξεκινησω??

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Ξεκίνα με τα υλικά που έχεις, χρησιμοποίησέ τα πειραματικά, δες πως ανταποκρίνονται και προσπάθησε να φτιάξεις κάτι εύκολο για αρχή (αφηρημένο ή τοπίο ή αφηρημένο τοπίο κλπ)
Μπορείς να πάρεις και κάποιο βιβλίο που θα σε βοηθήσει. Προτείνω του Χοσέ Παραμόν, "πώς αναμιγνύονται τα χρώματα" ή ¨θεωρία και πρακτική στο χρώμα" http://www.greekbooks.gr/parramon-hose-m.person
Επίσης, υπάρχουν και πολλά μαθήματα στο you tube αν γράψεις τι θες πχ: how to paint with oil, acrylics ή ό,τι άλλο θες με τεχνικές κλπ.
Υπάρχει πάντα και το αρχέγονο ένστικτο που αφήνεσαι σε αυτό και σε οδηγεί όπου θέλει αυτό.
Ο τρόπος για να ξεκινήσεις να ζωγραφίζεις είναι να ξεκινήσεις να ζωγραφίζεις. Δεν υπάρχει άλλος.

Unknown said...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΛΕΝΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΜΗΝΕΣ ΑΡΧΗΣΑ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΕΤΣΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΣΧΕΤΗ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΦΤΙΑΧΝΩ ΦΤΙΑΧΝΩ ΦΤΙΑΧΝΩ ΠΙΝΑΚΕΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΑΩ ΣΕ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΜΕ ΑΚΡΥΛΙΚΑ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΩ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΛΑΣΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΜΕ ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΤΡΩΜΕΝΑ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΜΒΑ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ??????? Η ΛΟΓΩ ΥΛΙΚΩΝ ????? ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Καλησπέρα Κυριακή. Μπορείς λοιπόν να ξεκινήσεις αντιγράφοντας έργα από τους αγαπημένους σου ζωγράφους μαθαίνοντας παράλληλα την τεχνική τους.
Αυτό που λες "στρωμένα χρώματα", δεν το πολυκαταλαβαίνω, αλλά σίγουρα παίζει ρόλο και η τεχνική και η φύση του υλικού. Μαθαίνουμε ζωγραφίζοντας, αυτός είναι ο τρόπος, οπότε ζωγράφιζε και μη σε νοιάζει.
Κάποια βιβλία που μπορούν να σε βοηθήσουν, είναι: "Η τεχνική του λαδιού" του Λευτέρη Κανακάκι, το "Πώς να ζωγραφίσετε με ελαιοχρώματα" του Χοσέ Παραμόν και άλλα.
Καλές δημιουργίες λοιπόν!

Unknown said...

ειλικρινα,επεσα τυχαια πανω στο αρθρο σου,ειμαι ακριβως στην ιδια φαση οπως ησουν,πραγματικα δεν φανταζεσαι ποσο σε καταλαβαινω,με βοηθησες πολυ!
σε ευχαριστω
ουτε εγω εχω μεγαλη εμπειρια με τα χρωματα αλλα πειραματιζομαι συνεχως με διαφορα κ με υλικα,ελπιζω να καταφερω να κανω κ εγω πινακες καποια στιγμη.ειναι αληθεια πως η ιστορια της τεχνης βοηθαει πολυ!
καλη συνεχεια!!

Unknown said...

η εικονα του εξωφυλλου σου ειναι απλα υπεροχη,κ απο τα λιγα που διαβασα σε βρισκω αρκετα ρεαλιστη,πραγματικα σε θαυμαζω που καταφερνεις να εκφραζεσαι,εγω ακομη προσπαθω....

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Γεια σου tzineta baldumi.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που το κείμενό μου κατάφερε να σε βοηθήσει.
Να είσαι καλά και καλές δημιουργίες!

Unknown said...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΧΡΗΣΤΟ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑ ΚΑΙ ΓΩ ΤΥΧΑΙΑ ΣΤΟ BLOG ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ.ΕΧΩ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 4 ΜΗΝΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΜΕ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ.

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Βεβαίως Αντώνη.
Ό,τι θελήσεις, γράψε μου.
Καλές δημιουργίες!

Anonymous said...

Καλησπέρα Ζάχο! Είμαι η Βασιλική και έπεσα πάνω στο blog σου ψάχνωντας πληροφορίες για να διορθώσω ένα λάθος μου στην πρώτη μου προσπαθεια να ζωγραφίσω με oil color. Χρησιμοποίησα ένα διαλυτικό που μου έδωσε η πωλήτρια από το μαγαζί ειδών ζωγραφικής και όπως καταλαβαίνεις (και έμαθα επιτέλους το "γιατί" μέσα από τις πολύ χρησιμες πληροφορίες του blog σου) ο πίνακας μου μετά από μία εβδομάδα δεν έχει στεγνώσει ακόμα! Μου είπαν πως αν περάσω τώρα (έχω κάνει μόνον το background) τον πίνακα με ένα πινέλο με νέφτι χωρίς χρώμα τότε θα στεγνώσει γρήγορα. Ισχύει; Μήπως χαλάσω τα χρώματα;

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Καλησπέρα Βασιλική.
Όχι, μην το περάσεις με νέφτι από πάνω, θα φύγει το χρώμα.
Αν θέλεις να βγάλεις το χρώμα και να το ξανακάνεις, τότε ξύσε με μια σπάτουλα το παλιό και κάνε το ξανά.
Διαφορετικά, περίμενε 2-3 μέρες και δούλεψέ το από πάνω. Τα λάδια έχουν την τάση να αναμιγνύονται με τις κάτω στρώσεις κι έτσι υπάρχουν διάφορες τεχνικές (όπως τα παστώματα ή οι λάκες)για να πετύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δουλεύοντας τα λάδια, μαθαίνεις και τη συμπεριφορά τους. Καλό είναι να έχεις μια επιφάνεια (καμβά ή χαρτί) να κάνεις τις δοκιμές πριν αποφασίσεις τι να κάνεις και πώς...
Ζωγράφιζε συνέχεια και θα σου βγει.
Καλή επιτυχία λοιπόν!