Monday 28 May 2012

Η στροφή - Colmar


Λάδια σε καμβά 50Χ60



λεπτομέρεια του πίνακα



21 comments:

Chesterbrook Academy Elementary said...

The rendering of your colors and the detailing of your lines is beautiful.

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

I am glad you liked it because I am a self taught painter.
Ηave fun

Dinos-Art said...

Χρήστο μου άρεσε πολύ έτσι όπως το άφησες. Καλό απόγευμα.

maria koran said...

Μου αρέσει πολύ Χρήστο!!!
Μπράβο!!!
Καλό απόγευμα!

Areti said...

Εξαιρετικο!!!!! μπραβο!!!

MYSTELIOS said...

Μεγάλη έκπληξη και αλλαγή από αυτά που μας έχεις συνηθίσει μέχρι τωρα , σίγουρα δύσκολο θέμα αλλά τα πήγες περίφημα όσο με τα χρώματα όσο και με την προοπτική !!!
Μπράβο Χρήστο και καλή συνέχεια !!!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

@Dinos-art
@maria koran
@Areti
@Art-traveller
Ευχαριστώ για τα καλά σας σχόλια.
Αυτό το έργο ήταν μια πρόκληση για μένα και - γιατί όχι; - μια στροφή στον τρόπο και το ύφος που χρησιμοποιούσα μέχρι πρότινος.
Το σίγουρο είναι πως απόλαυσα τη διαδικασία.
Διδάχτηκα και χάρηκα τη δημιουργία.
Δεν έχω ιδέα πώς θα είναι το επόμενο έργο μου, δεν έχει σημασία.
Παλεύω να κατακτήσω το προσωπικό μου στιλ κι έχω δρόμο μπροστά μου.
Σημασία έχει να ζούμε τη στιγμή και να απολαμβάνουμε τη δημιουργία.
Να είστε όλοι καλά και
εβίβες πάντα
όπως πάντα...

Poet said...

Είναι μυστήριο αλλά, μέσα από τη σαφήνεια των γραμμών και την ευκρίνεια των χρωμάτων, αναδύεται ένα ονειρικό΄στοιχείο που με γοητεύει. Ίσως ο πίνακας να ξυπνάει κάποιες δικές μου αναμνήσεις ή και κάποιες ξεχασμένες προσδοκίες. Ίσως και μια χαμένη αθωότητα.

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Χαίρομαι που κατάφερε να σε αγγίξει αυτό το έργο.
Θυμάμαι πολλές φορές αυτό που είχε πει κάποτε ο Roger Frey «Όποιος καταλαβαίνει πραγματικά το νόημα της ζωγραφικής, δεν αποδίδει καμία σημασία σε αυτό που ονομάζουμε θέμα ενός πίνακα» κι έρχομαι να συμφωνήσω απόλυτα μαζί του.
Τα πάντα στη ζωγραφική είναι η εμπειρία του χρώματος, η έκφραση και το συναίσθημα που σου προκαλεί. Το θέμα έρχεται σε δεύτερη ή τρίτη μοίρα. Ίσως γι' αυτό κινούμαι ανάμεσα σε εικονική ναι ανεικονική ζωγραφική. Μπορεί να καταλήξω κάπου ενδιάμεσα ή να συνεχίσω τελείως διαφορετικά. Ο χρόνος θα δείξει.
Να είσαι καλά Τόλη και καλή συνέχεια.

Λερναία Ύδρα said...

ΜΕΓΑΛΕΙΟΟΟΟΟΟ!!!!ΚΑΘΑΡΟ,ΦΩΤΕΙΝΟ,ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ.ΦΙΛΕ ΤΟ ΖΗΛΕΥΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ...ΕΒΙΒΕΣ!!!!!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Γεια σου φίλε Λερναίε.
Είχα αρκετή διάθεση και χρόνο να ασχοληθώ. Αυτό χρειάστηκε. Έχω μάθει κάπως και τη συμπεριφορά του λαδιού και σε συνδυασμό με μεγάλη υπομονή, κατάφερα να το φέρω σε αυτή τη μορφή.
Να είσαι καλά και εβίβες πάντα!

Γιώργος Μικάλεφ said...

Ωραίος Χρήστο! Άξιζε τον κόπο ο μήνας! Πολύ καλό αποτέλεσμα! Ευχαριστούνται τα μάτια να το βλέπουν!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Να είσαι καλά Γιωργάρα.
Εβίβες φίλε!

nameliart said...

Πολύ ωραίο το έργο σου. Είναι από τα έργα που διηγούνται μια ολόκληρη ιστορία όσο τα κοιτάζει κανείς και έκανες πολύ καλά που πρόσθεσες τη λεπτομέρεια παρακάτω.
Επίσης να πω ότι μου άρεσαν πολύ και τα δύο προηγούμενα έργα σου που δεν είχα σχολιάσει επί τόπου. Τρείς δουλειές διαφορετικές μεταξύ τους και όλες πραγματικά ωραίες!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Απ' ό,τι διαπιστώνω παρατηρώντας και τα παλιότερα έργα μου, μοιάζει να πειραματίζομαι προσπαθώντας να βρω το προσωπικό μου ύφος. Όλο αυτό, κάπου θα καταλήξει.
Πού, δεν έχω ιδέα.
Να σαι καλά κι ευχαριστώ για το σχόλιο.
Καλή συνέχεια.

Margo said...

Με εντυπωσίασε η αλλαγή το ύφος και χαίρομαι ιδιαίτερα με αυτή την αναζήτηση, οδηγεί σε πολλαπλούς προορισμού!

Πάντως το έργο σου μου άρεσε πολύ.. σου πάνε ΚΑΙ τα φωτεινά χρώματα!

Καλή συνέχεια Χρίστο

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Και τα φωτεινά χρώματα λες, ε;
Έτσι, για αλλαγή...
Να είσαι καλά Margo και καλή συνέχεια.

Μαρια Τζιατζιου said...

Χαζεύω τόση ώρα με την προοπτική σου στις στέγες και τον ουρανό σου... Μάλλον εγώ εδώ θα κάνω τη γάτα στα κεραμίδια και δεν θα κατέβω στο έργο.
Έχει ανέβει ψηλάάά ο νους!
Και τι σκέφτομαι...Αν και μου θυμίζει γνώριμο τοπίο σε Γερμανικό χωριό που έζησα και μου είναι οικείο όλο αυτό, άλλο τόσο μου σπρώχνει τα μάτια προς τα πάνω, να τα απεγκλωβίσει μάλλον απο αστικές, κουραστικές για την ψυχοσύνθεσή μου εικόνες. Μου δίνει το περιθώριο να χαθώ στο γαλάζιο, έξω απ' τη δίνη της πολύβουης πόλης -αν κι εδώ κάθε άλλο αναπαριστά- κόβοντας κι ένα ροζ λουλουδάκι πριν την απογείωση..λέμε τώρα!

Τι έχεις φτιάξει πάλι...
Άντε και ψηλά ο νους!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Δεν ξέρω αν θα μου άρεσε να μένω στο Colmar, αλλά σίγουρα με μάγεψαν τα χρώματα και γι' αυτό θέλησα να το αναπαραστήσω - κάτω από την προσωπική ματιά πάντα.
Λοιπόν, πολλά τα σημεία που μπορείς να κοιτάξεις, διάλεξε το δικό σου και πάμε!
Εβίβες πάντα!

Αντιγόνη Η. said...

Ήμουν πρόσφατα στο Στρασβούργο και το τοπίο που ζωγράφισες θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μέρος, από την περιοχή Petite France, εκεί. Πολύ αξιόλογη προσπάθεια. Και αυτό το αυτοδίδακτος, δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνεις. Ειδικά στην Ελλάδα, είναι ευνόητο σ' ένα ζωγράφο, νομίζω. Καλή συνέχεια!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Μα, ούτως ή άλλως, Γαλλία είναι.
Επίσης, αυτό που δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνω, το επαναλαμβάνω γιατί είμαι μεγάλο ψώνιο και για λόγους εντυπωσιασμού. Σιγά μην παίξουμε και τους ταπεινούς δηλαδή...
Σε πειράζω. Να είσαι καλά για το σχόλιο.
Εβίβες!

(τώρα μη μου πεις να μην επαναλαμβάνω και το "εβίβες", γιατί θα τα χαλάσουμε)