Wednesday 23 November 2011

Δραπετεύοντας


Λάδια σε καμβά 25Χ30


Το "αδελφάκι" του "Δέους" με 4 χρώματα: μαύρο, λευκό, ώχρα, ψημένη σιένα. Με διάθεση Έξαρσης - Φυγής - Επ-Ανάστασης, να κλείσει εδώ αυτός ο κύκλος και να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Μετά από κάθε ξέσπασμα και δυνατή καταιγίδα, ακολουθεί γαλήνη και καθάριος ουρανός.  Ίσως όμως, αυτό να σημαίνει την αρχή ενός κυκλώνα και όχι το τέλος της καταιγίδας... θα δείξει. Προφανώς, θα το μάθουμε μαζί. Καλή δύναμη λοιπόν σε όλους. 

14 comments:

MYSTELIOS said...

Μετά το "Δέος" τώρα η "Φυγή" μάλλον προμηνύεται ακόμη πιο μεγάλη καταιγίδα φίλε μου , μην σε εξαπατά ο εφήμερος γαλάζιος ουρανός , όλα είναι ένας κύκλος !!!
Αναμένω με ενδιαφέρον την συνέχεια !!!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Προμηνύεται τυφώνας λοιπόν...
Ω! δεν ξέρω τι θα γίνει, αλλά θέλω να είμαι εκεί για να τον απολαύσω. ("Τρελός είναι τούτος" θα πούνε μερικοί, "ναι!" θα απαντήσω)
Να είσαι καλά για το ενδιαφέρον που δείχνεις.
Την καλησπέρα μου και
εβίβες!

nameliart said...

Η ζωγραφική είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να δραπετεύεις! Μου αρέσει η ροή που έχουν οι πινελιές σου, σαν να δείχνουν προς κάποια κατεύθυνση, αφήνοντας όμως τον καθένα να βάζει στην άκρη της τον προορισμό των δικών του ονείρων!
Εβίβες και καλές συνέχειες!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ said...

σου "πάνε" πολύ αυτές οι αποχρώσεις Χρήστο μου!
και ο τίτλος που έδωσες στο έργο ευστοχότατος!
εβίβες λοιπόν!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Εβίβες Λίχνε, να είσαι καλά!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

nameliart

δείχνουν την έξοδο.
οι πινελιές...
δεν είναι πινελιές...
μόνο σπάτουλα.
Χαίρομαι που σου αρέσει.
Ας βρει ο καθένας - όπως λες - τον προορισμό των δικών του ονείρων.
Ας είναι και φρίκες ή ξεσπάσματα.
Να είσαι καλά!
Εβίβες φίλε μου!

Poet said...

Καταρράκτης χρωμάτων. Και μου αρέσει. Για τους λόγους, παρακαλώ απευθυνθείτε στο υποσυνείδητό μου.

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Γεια και χαρά σου Τόλη!
Αυτή είναι η σημασία αυτών των έργων, η έκφραση του υποσυνείδητου. Χαίρομαι που το αντιλαμβάνεσαι, χαίρομαι που σου κάνουν κάτι...
Απώτερος σκοπός μου είναι να παντρέψω το αφηρημένο με το συγκεκριμένο και να δημιουργήσω το απόλυτα προσωπικό μου ύφος.
Καλή η λεπτομέρεια και η λεπτοδουλειά που έχουν ορισμένα έργα, αλλά αυτή την ελευθερία και την έκσταση των χρωμάτων, δεν την πετυχαίνεις με την αγωνιώδη προσπάθεια να πετύχεις την απόλυτη λεπτομέρεια ή πιστότητα, αλλά αφήνοντας ελεύθερο το υποσυνείδητο, αυτό να δημιουργήσει, καταργώντας κανόνες και τεχνικές.
Πολλοί λένε πως αυτός ο τρόπος δεν είναι ζωγραφική αλλά εικαστικό με χρώματα.
Η Ζωγραφική έχει κανόνες που πρέπει να ακολουθούμε και μετά - ανάλογα με την κρίση του κάθε καλλιτέχνη - να παραμορφώνει και να δίνει το δικό ψυχισμό στο έργο. Μαθαίνεις κανόνες και τους απορρίπτεις. Φτιάχνεις το δικό σου.
Θέλω να το εξελίξω αυτό για να καταφέρω να φτιάξω ακόμα πιο δυνατά έργα που να έχουν και τα 2 στοιχεία. Την πραγματικότητα εκφρασμένη από τον παράλογο νου μου. Έχω δουλειά ακόμα...
Το συγκεκριμένο έργο πάντως, είναι καθαρά η απόδραση του υποσυνείδητου από καταστάσεις που περιορίζουν το συνειδητό.
Να είσαι καλά που με έβαλες σε σκέψεις και έγραψα αυτά που έγραψα.
Την καλησπέρα μου και εβίβες!

Anonymous said...

Ωραίος Χρήστο!! Έτσι... να φτιάχνουμε δικους μας κανόνες για να τους σπάμε και αυτούς μετα! Ο τίτλος άψογος!!

Γ.Μικάλεφ

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Να 'σαι καλά Μικάλεφ,
Εβίβες!

Υ.Γ. Καιρό έχεις να ανεβάσεις τίποτα καινούριο... όλα καλά;

Λερναία Ύδρα said...

ΜΠΡΑΒΟ ΦΙΛΕ.ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ .ΕΞΙΣΟΥ ΔΥΝΑΤΟ ΜΕ ΤΟ ΔΕΟΣ .ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΖΕΣΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΣΑ ΚΑΝΕΙΣ .ΕΧΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ .ΚΑΝΕ ΑΝ ΘΕΣ ΜΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΩΣ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΜΕ ΣΠΑΤΟΥΛΕΣ..ΕΒΕΒΕΣ

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Φίλε Λερναίε, καλησπέρα.
Εννοείται πως ό,τι έχω κάνει είμαι εγώ.
Όταν κατακτάς την απόλυτη ελευθερία, μετά δεν μπαίνεις σε καλούπι, ακόμα κι αν προσπαθήσεις. Τεχνικές με σπάτουλες μπορείς να βρεις στο γιουτιούμπι. Δυστυχώς, αυτό το μέσο δε βοηθάει να δείξω τον τρόπο μου. Αλλά ο τρόπος του καθενός διαφέρει. Οπότε, δεν έχει ουσία. Αν θες, πειραματίσου. Τα λάδια είναι καλύτερο υλικό για χρήση σπάτουλας γιατί αργούν να στεγνώσουν (ειδικά αν τα πλακώσεις στο λινέλαιο). Όχι πως δε γίνεται και με ακρυλικά, αλλά πρέπει να δουλεύεις πολύ γρήγορα. Αφήσου στο υποσυνείδητο και με το νου και τα χέρια φτιάξε μονάχα τη φορά και την επιλογή χρωμάτων (πού θα βάλεις, τι) αλλά κι αυτό ακόμα μπορείς να το αφήσεις ελεύθερο. Λίγο επικίνδυνο καθώς έχεις περισσότερες πιθανότητες να βγει πατάτα - αν το κάνεις εσκεμμένα - αλλά αν αφεθείς στην ελευθερία του πνεύματος και της προσωπικής σου αισθητικής - εννοείται - δεν πρόκειται να βγει κακό. Θέλω στο μέλλον να μπλέξω το αφηρημένο με το σουρεαλιστικό για να ελευθερώσω άλλες πτυχές του εαυτού μου. Δεν ξέρω πως. Κάτσε, θα ρωτήσω το υποσυνείδητο... χαχαχα...
Εβίβες μάγκα!

Γιώργος Μικάλεφ said...

Θα ανεβάσω σύντομα κάτι απ' τα καινούρια που φτιαξα. Μια λίγο δύσκολη περίοδος, αλλά επιστρέφω!

Εβίβες!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος said...

Σε περιμένουμε Γιωργάρα...
Εβίβες!